Gerçek Dinin Esasları ve Başlıca Dinler

        Gerçek din, Yüce Allah’ın bir kanunudur ve bir takım sağlam hükümlerin kutsal biri mecmuasıdır. Allah bunu, peygamberleri aracılığıyla insanlara ikram ve ihsan buyurmuştur. Bu kanun, insanları hayır olan şeye götürür. İnsanlar bU Allah kanununun buyruklarına kendi güzel irade ve arzuları ile uydukça doğru yol üzerinde bulunur ve hidayete ermiş olurlar. Hem dünyada hem de ahirette mutluluğa ve selamete kavuşurlar.

 Dinler başlıca üç kısıma ayrılır.

     Birincisi: Hak dinlerdir. Bunlar yukarıdaki tarife uygun olanlardır. Yüce Allah tarafından konulup peygamberler aracılığıyla insanlara bildirilen dinlerdir. Bunlara “İlahî ve Semavî” dinler de denir.

    Semavi dinlerin hepsi esas bakımından birdirler. Yalnız bazı ibadetler ve hukuk kuralları bakımından aralarında ayrılık olmuştur.

    Hz. Adem’den Hz. İsa’ya kadar gelen bütün mübarek peygamberlerin insanlara bildirmiş oldukları dinler, iman esaslarında bir olup yalnız bir Allah’a iman etmeye dayalı iken, bunlar sonradan bozulmuş ve asılları kaybolmuştur. Yüce Allah en son ve en büyük peygamberi olan Hz. Muhammed’i (s.a.v.) bütün insanlara peygamber olarak göndermiştir. Onun aracılığı ile de hak dinlerin en sonu ve en mükemmeli olan İslam dinini kullarına Allahü Teala ihsan etmiştir. İşte bugün yeryüzünde hak din olarak kıyamete kadar yaşayacak olan yalnız bu İslam dinidir.

     İkincisi: Asılları değişmiş ve bozulmuş olan dinlerdir. Bunlar yukarıda söylendiği gibi asılları bakımından birer gerçek din iken sonradan bozulmuş, İlahî niteliğini kaybetmiş dinlerdir.

     Üçüncüsü: Batıl dinlerdir. Bunlar asılları bakımından da gerçek din ile ilgisi bulunmayan dinlerdir. Bunlar bir takım milletler tarafından ortaya konmuş olan uydurma inançlardır.  Bunlarda akla ve mantığa uygun olan bazı hükümler bulunsa bile konuluşları itibariyle İlahî olma şerefinden yoksun olup hiçbir bakımdan din kutsallığı taşımazlar. Ateşe, yıldızlara ve putlara tapan milletlerin dinleri bu türdendir.